یشکروه

وَ تَوَسَّعُوا فی رِزْقِه فَلَمْ یَشْکُرُوهُ، وَ لَوْ کَانُوا کَذلِکَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْاِنْسانِیَّةِ اِلَی حَدِّ الْبَهیمِیَّةِ، فَکَانُوا کَما وَصَفَ فی مُحْکَمِ کِتابِه: اِنْ هُمْ اِلَّا کَالْاَنْعامِ بَلْ هُمْ اَضَلُّ سَبیلاً. (سجادیه، ص: ۱۸, س:۷)