یدب

اَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شَرِّکِ، وَ شَرِّ مَا فِیکِ، وَ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ فِیکِ، وَ مِنْ شَرِّ مَا یَدُبُّ عَلَیْکِ. (نبویه، ص: ۵۲۶, س:۱۰)

اُعِیذُ نَفْسِی ... مِنْ شَرِّ مَا یَدُبُّ فِی الْاَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا، وَ مِنْ شَرِّ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ اَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِیَتِهَا. (علویه، ص: ۴۴۸, س:۱۰)