یثنی

یَا مَجِیدُ، اَنْتَ الْمَجِیدُ وَحْدَکَ، لَا یَفُوتُکَ شَیْءٌ، وَ لَا یَوُودُکَ شَیْءٌ فَاجْعَلْنِی مِمَّنْ یُقَدِّسُکَ، وَ یُمَجِّدُکَ، وَ یُثْنِی عَلَیْکَ. (علویه، ص: ۷۷, س:۱۰)

وَ کَنَفْتَنی بِالرِّعایَةِ فی جَمیعِ مَذاهِبی، وَ بَلَّغْتَنی ما اُحاوِلُ مِنْ سایِرِ مَطالِبی، اِتْماماً لِنِعْمَتِکَ لَدَیَّ، وَ ایجاباً لِحُجَّتِکَ عَلَیَّ، وَ ذلِکَ اَکْثَرُ مِنْ اَنْ یُحْصِیَهُ الْقایِلُونَ، اَوْ یُثْنِیَ بِشُکْرِهِ الْعامِلُونَ. (سجادیه، ص: ۴۶۳, س:۱۰)