وجدی

اللَّهُمَّ فَقَدْ تَعْلَمُ اَنِّی مَا ذَخَرْتُ جُهْدِی، وَ لَا مَنَعْتُ وُجْدِی حَتَّی انْفَلَّ حَدِّی، وَ بَقِیتُ وَحْدِی. (حسنیه، ص: ۹۸, س:۲)

وَ لَا اَطْغَیَنَّ وَ مِنْ عِنْدِکَ وُجْدی. (سجادیه، ص: ۱۱۳, س:۱۴)