مصلحتی

اِلَهِی اِنْ عَدَانِی الْاِجْتِهَادُ فِی ابْتِغَاءِ مَنْفَعَتِی فَلَمْ یَعْدُنِی بِرُّکَ بِی فِیمَا فِیهِ مَصْلَحَتِی. (علویه، ص: ۱۰۳, س:۱۱)