(عَلَی اَهْلِ الْکُوفَةِ): اللَّهُمَّ احْبِسْ عَنْهُمْ قَطْرَ السَّمَاءِ وَ ابْعَثْ عَلَیْهِمْ سِنِینَ کَسِنِیِّ یُوسُفَ وَ سَلِّطْ عَلَیْهِمْ غُلَامَ ثَقِیفٍ یَسْقِیهِمْ کَاساً مُصَبَّرَةً وَ لَا یَدَعُ فِیهِمْ اَحَداً اِلَّا قَتَلَهُ قَتْلَةً بِقَتْلَةٍ وَ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ. (حسینیه، ص: ۱۶۴, س:۱۰)