یَا مُنْشِیُ اَنْشَاْتَ کُلَّ شَیْءٍ کَمَا اَرَدْتَ وَ خَلَقْتَ مَا اَحْبَبْتَ فَبِتِلْکَ الْقُدْرَةِ اَنْشِاْنِی سَعِیداً مَسْعُوداً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ اَنْشَاْتَ ذُرِّیَّتِی وَ مَا زَرَعْتَ وَ بَذَرْتَ فِی اَرْضِکَ وَ اَنْشَاْتَ مَعَاشِی وَ رِزْقِی وَ بَارِکْ لِی فِیهِمَا بِرَحْمَتِکَ. (علویه، ص: ۸۲, س:۸)