اِلَهِی عَلِمْتُ بِاخْتِلَافِ الْآثَارِ، وَ تَنَقُّلَاتِ الْاَطْوَارِ اَنَّ مُرَادَکَ مِنِّی اَنْ تَتَعَرَّفَ اِلَیَّ فِی کُلِّ شَیْءٍ، حَتَّی لَا اَجْهَلَکَ فِی شَیْءٍ. (حسینیه، ص: ۱۴۷, س:۶)
تَعْجُزُ الاَلْسُنُ وَ الاَفْهامُ عَن وَصْفِ مُرادِکَ بِه، وَ تَکِلُّ عِنْ عِلْمِ ثَنایِکَ عَلَیْهِ. (سجادیه، ص: ۳۱۱, س:۱)