مدع

اللَّهُمَّ فَاجْزِ قُرَیْشاً عَنِّی الْجَوَازِیَ، فَقَدْ سَلَبَتْنِی سُلْطَانَ ابْنِ اُمِّی وَ سَلَّمَتْ ذَلِکَ اِلَی مَنْ لَیْسَ مِثْلِی فِی قَرَابَتِی مِنَ الرَّسُولِ وَ سَابِقَتِی فِی الْاِسْلَامِ اِلَّا اَنْ یَدَّعِیَ مُدَّعٍ مَا لَا اَعْرِفُهُ وَ لَا اَظُنُّ اللَّهَ یَعْرِفُهُ. (علویه، ص: ۵۴۰, س:۱۲)