مداوی

ریشه: دوی (د.و.ی)
۲ مورد یافت شد

مُدَاوِیَ

یَا مُدَاوِیَ الْمَرْضَی وَ شَافِیَهُمْ بِطِبِّهِ. (نبویه، ص: ۹۳, س:۶)

یَا سَاتِرَ الْاَمْرِ الْقَبِیحِ، وَ مُدَاوِیَ الْقَلْبِ الْجَرِیحِ، لَا تَفْضَحْنِی فِی مَشْهَدِ الْقِیَامَةِ بِمُوبِقَاتِ الْآثَامِ، وَ لَا تُعْرِضْ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ عَنِّی مِنْ بَیْنِ الْاَنَامِ. (فاطمیه، ص: ۵۳, س:۷)