محب

ریشه: حبب (ح.ب.ب)
کلمات: مُحِبٍّ، مُحِبَّ
۳ مورد یافت شد

مُحِبٍّ

اللَّهُمَّ الْعَنْ کُلَّ مُبْغِضٍ لَنَا غَالٍ، وَ کُلَّ مُحِبٍّ لَنَا غَالٍ. (علویه، ص: ۵۴۳, س:۱۱)

مُحِبَّ

اَسْاَلُکَ اَنْ لَا تُعَذِّبَ مُحِبِّی وَ مُحِبَّ عِتْرَتِی بِالنَّارِ. (فاطمیه، ص: ۷۶, س:۳)

وَ اجْعَلْ نَدامَتی عَلَی ما وَقَعْتُ فیهِ مِنَ الزَّلَّاتِ، وَ عَزْمی عَلَی تَرْکِ ما یَعْرِضُ لی مِنَ السَّیِّیاتِ، تَوْبَةً تُوجِبُ لی مَحَبَّتَکَ یا مُحِبَّ التَوَّابینَ. (سجادیه، ص: ۱۸۷, س:۱۴)