محارمه

ریشه: حرم (ح.ر.م)
کلمات: مَحَارِمَهُ، مَحَارِمِهِ
۲ مورد یافت شد

مَحَارِمَهُ

صَغَّرُوا قَدْرَهُ وَ اسْتَحَلُّوا مَحَارِمَهُ وَ قَطَعُوا رَحِمَهُ وَ اَنْکَرُوا اُخُوَّتَهُ وَ هَجَرُوا مَوَدَّتَهُ وَ نَقَضُوا طَاعَتَهُ وَ جَحَدُوا وَلَایَتَهُ وَ اَطْمَعُوا الْعَبِیدَ فِی خِلَافَتِهِ. (مزار، ص: ۳۳۱, س:۱۵)

مَحَارِمِهِ

یَا مَنْ نَهَی خَلْقَهُ عَنِ انْتِهَاکِ مَحَارِمِی وَ اَنَا مُقِیمٌ عَلَی انْتِهَاکِ مَحَارِمِهِ. (صادقیه، ص: ۴۰۶, س:۱۹)