مجییی

اِلَیْکَ کَانَ مَجِییِی وَ بِکَ اَسْتَتِرُ مِنْ عَظِیمِ جُرْمِی اَتَیْتُکَ زَایِراً وَافِداً قَدْ اَوْقَرْتُ ظَهْرِی. (مزار، ص: ۱۴۳, س:۷)