للسلطان

وَ لَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ عَلَیَّ سَبِیلاً وَ لَا لِلسُّلْطَانِ، وَ اکْفِنِی شَرَّهُمَا وَ شَرَّ ذَلِکَ کُلِّهِ وَ عَلَانِیَتَهُ وَ سِرَّهُ. (کاظمیه، ص: ۲۶, س:۱)