لَا اَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً وَ لَا لِتَوْبَتِی قَابِلاً، وَ لَا لِنِدَایِی سَامِعاً، وَ لَا لِعَثْرَتِی مُقِیلاً، وَ لَا لِعَوْرَتِی سَاتِراً، وَ لَا لِدُعَایِی مُجِیباً غَیْرَکَ. (علویه، ص: ۱۲۱, س:۱۲)
فَیَا غَافِرَ الذُّنُوبِ اَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی، وَ اَسْتَقِیلُکَ لِعَثْرَتِی، فَاَحْسِنْ اِجَابَتِی، فَاِنَّکَ اَهْلُ الْاِجَابَة، وَ اَهْلُ التَّقْوَی وَ اَهْلُ الْمَغْفِرَةِ. (علویه، ص: ۱۶۱, س:۱۶)