لرضاه

اَرَدْتُ اَمْراً فَاَسْالُ اِلَهِی، اِنْ کَانَ ذَلِکَ لَهُ رِضیً اَنْ یَقْضِیَ لِی حَاجَتِی، وَ اِنْ کَانَ لَهُ سَخَطاً اَنْ یَصْرِفَنِی عَنْهُ، وَ اَنْ یُوَفِّقَنِی لِرِضَاهُ. (صادقیه، ص: ۱۶۸, س:۱۶)