لَا اَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً وَ لَا لِتَوْبَتِی قَابِلاً، وَ لَا لِنِدَایِی سَامِعاً، وَ لَا لِعَثْرَتِی مُقِیلاً، وَ لَا لِعَوْرَتِی سَاتِراً، وَ لَا لِدُعَایِی مُجِیباً غَیْرَکَ. (علویه، ص: ۱۲۱, س:۱۱)