فَبِعِزَّتِکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ، اُقْسِمُ صَادِقاً، لَیِنْ تَرَکْتَنِی نَاطِقاً، لَاَضِجَّنَّ اِلَیْکَ بَیْنَ اَهْلِهَا ضَجِیجَ الْآمِلِینَ، وَ لَاَصْرُخَنَّ اِلَیْکَ صُرَاخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، وَ لَاَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بُکَاءَ الْفَاقِدِینَ، وَ لَاُنَادِیَنَّکَ اَیْنَ کُنْتَ یَا وَلِیَّ الْمُوْمِنِینَ. (علویه، ص: ۳۷۶, س:۱۲)