اللَّهُمَّ اِنِّی عَبْدُکَ وَ وَلِیُّکَ ... اَقَمْتَنِی لِاِحْیَاءِ حَقِّکَ، وَ الشَّهَادَةِ عَلَی خَلْقِکَ، وَ اَنْ لَا اَرْضَی وَ لَا اَسْخَطَ اِلَّا لِرِضَاکَ وَ سَخَطِکَ، وَ لَا اَقُولَ اِلَّا حَقّاً، وَ لَا اَنْطِقَ اِلَّا صِدْقاً. (علویه، ص: ۱۳۷, س:۱۶)
اَیْنَ الْمُوَمَّلُ لِاِحْیَاءِ الْکِتَابِ وَ حُدُودِهِ؟ (مهدویه، ص: ۳۱۵, س:۱۷)