اَ وَقْتُ الصِّحَّةِ الَّتی هَنَّاْتَنی فیها طَیِّباتِ رِزْقِکَ، وَ نَشَّطْتَنی بِها لاِبْتِغاءِ مَرْضاتِکَ وَ فَضْلِکَ، وَ قَوَّیْتَنی مَعَها عَلَی ما وَفَّقْتَنی لَهُ مِنْ طاعَتِکَ. (سجادیه، ص: ۹۷, س:۱)