اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ ... اَنْ تَکْفِیَنِی مَا اَهَمَّنِی مِنْ اَمْرِ دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی، وَ لَا تَکِلَنِی اِلَی نَفْسِی فَاَعْجِزَ عَنْهَا، وَ لَا اِلَی النَّاسِ فَیَرْفُضُونِی. (مهدویه، ص: ۳۱۰, س:۲)