اِلَهِی وَ اِذَا قَامَ ذُو حَاجَةٍ فِی حَاجَتِهِ شَفِیعاً، فَوَجَدْتَهُ مُمْتَنِعَ النَّجَاحِ سَهْلَ الْقِیَادِ مُطِیعاً. (مهدویه، ص: ۲۸۷, س:۱۲)
اِلَهی نَظَرْتُ اِلَی عَمَلی فَوَجَدْتُهُ ضَعیفاً، وَ حاسَبْتُ نَفْسی فَوَجَدْتُها لَا تَقْوَی عَلَی شُکْرِ نِعْمَةٍ واحِدَةٍ اَنْعَمْتَها عَلَیَّ، فَکَیْفَ اَطْمَعُ اَنْ اُناجِیَکَ؟! (سجادیه، ص: ۴۸۶, س:۱)