رَبِّ کَمْ مِنْ نِعْمَةٍ اَنْعَمْتَ بِها عَلَیَّ قَلَّ لَکَ عِنْدَها شُکْری، وَ کَمْ مِنْ بَلِیَّةٍ ابْتَلَیْتَنی بِها قَلَّ لَکَ عِنْدَها صَبْری، وَ کَمْ مِنْ مَعْصِیَةٍ اَتَیْتُها فَسَتَرْتَها وَ لَمْ تَفْضَحْنی! (سجادیه، ص: ۳۶۵, س:۸)