فبحلمک

فَاِنْ تُعَذِّبْنِی فَبِذُنُوبِی یَا مَوْلَایَ بَعْدَ حُجَّتِکَ عَلَیَّ، وَ اِنْ تَعْفُ عَنِّی فَبِحِلْمِکَ وَ جُودِکَ وَ کَرَمِکَ. (حسینیه، ص: ۱۴۱, س:۱)

فَبِحِلْمِکَ اَمْهَلْتَنی، وَ بِسِتْرِکَ سَتَرْتَنی، حَتَّی کَاَنَّکَ اَغْفَلْتَنی، وَ مِنْ عُقُوباتِ الْمَعاصی جَنَّبْتَنی، حَتَّی کَاَنَّکَ اسْتَحْیَیْتَنی. (سجادیه، ص: ۲۲۴, س:۳)