فاطعت

اَنْتَ اَمَرْتَنِی بِالطَّاعَةِ فَاَطَعْتُ سَیِّدِی جَهْدِی، وَ اِنْ کُنْتُ تَوَانَیْتُ اَوْ اَخْطَاْتُ اَوْ نَسِیتُ، فَتَفَضَّلْ عَلَیَّ یَا سَیِّدِی، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَایِی. (نبویه، ص: ۴۳۷, س:۱۰)