اللَّهُمَّ اِنِّی اِسْتَجَرْتُ بِعِزَّتِکَ فَاَجِرْنِی، وَ اعْتَصَمْتُ بِقُدْرَتِکَ فَاعْصِمْنِی وَ اسْتَتَرْتُ بِحِجَابِکَ فَاسْتُرْنِی، وَ انْتَصَرْتُ بِکَ فَانْصُرْنِی. (علویه، ص: ۲۴۷, س:۱۱)
اِلَهِی فَاسْتُرْنِی فَاِنِّی لَسْتُ بِاَوَّلِ مَنْ سَتَرْتَهُ. (علویه، ص: ۴۲۲, س:۷)
وَ اَسْتَتِرُ بِکَ فَاسْتُرْنی یَا سَیِّدی مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ. (سجادیه، ص: ۱۰۷, س:۶)
وَ اَسْتَتِرُ بِکَ مِنْ شَرِّ خَلْقِکَ فَاسْتُرْنِی. (صادقیه، ص: ۲۱۰, س:۱۵)