فاذقه

اِلَهِی وَ اِنَّ قَلْبِی قَدْ بَسَطَ اَمَلَهُ فِیکَ، فَاَذِقْهُ مِنْ حَلَاوَةِ بَسْطِکَ اِیَّاهُ الْبُلُوغَ لِمَا اَمَّلَ. (علویه، ص: ۱۳۴, س:۱۲)

عَلَی عَدُوِّهِ: اللَّهُمَّ اِنْ کُنْتَ تَعْلَمُ اَنِّی اَمْسَیْتُ لَکَ صَایِماً، فَاَذِقْهُ طَعْمَ الْحَرْبِ وَ ذُلَّ الْاَسْر. (جوادیه، ص: ۱۵۷, س:۱۸)