عفوی

وَ عَوِّضْنی مِنْ عَفْوی عَنْهُمْ عَفْوَکَ، وَ مِنْ دُعایی لَهُمْ رَحْمَتَکَ، حَتَّی یَسْعَدَ کُلُّ واحِدٍ مِنّا بِفَضْلِکَ، وَ یَنْجُوَ کُلٌّ مِنّا بِمَنِّکَ. (سجادیه، ص: ۱۸۸, س:۹)