لِلشَّیْخِ الْمُفِیدِ رحمه الله: حَرَسَکَ اللَّهُ بِعَیْنِهِ الَّتِی لَا تَنَام، عَصَمَک اللَّهُ بِالسَّبَبِ الَّذِی وَهَبَهُ لَکَ مِنْ اَوْلِیَایِهِ وَ حَرَسَکَ بِهِ مِنْ کَیْدِ اَعْدَایِهِ، اَیَّدَکَ اللَّهُ بِنَصْرِهِ الَّذِی اَیَّدَ بِهِ السَّلَفَ مِنْ اَوْلِیَایِنَا الصَّالِحِین. (مهدویه، ص: ۳۳۹, س:۲)