صاغر

فَها اَنَا ذا بَیْنَ یَدَیْکَ: ذَلیلٌ، صاغِرٌ، راغِمٌ داحِضٌ. (سجادیه، ص: ۴۸۹, س:۲)

فَهَا اَنَا ذَا بَیْنَ یَدَیْکَ عَبْدٌ ذَلِیلٌ خَاضِعٌ صَاغِرٌ دَاخِرٌ رَاغِمٌ. (صادقیه، ص: ۴۸۲, س:۱۷)

عَنَا کُلُّ ذی عِزٍّ لِعِزَّةِ وَجْهِه فَکُلُّ عَزیزٍ لِلْمُهَیْمِنِ صاغِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۱, س:۱۷)

عَنا کُلُّ ذی عِزٍّ لِعِزَّةِ وَجْهِه فَکَمْ مِنْ عَزیزٍ لِلْمُهَیْمِنِ صاغِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۸, س:۱۶)

عَنَا کُلُّ ذی عِزٍّ لِعِزَّةِ وَجْهِه فَکُلُّ عَزیزٍ لِلْمُهَیْمِنِ صاغِرُ. (سجادیه، ص: ۵۱۵, س:۱۳)