شیخ

ریشه: شیخ (ش.ی.خ)
کلمات: شَیْخٍ، شَیْخَ، شَیْخُ
۳ مورد یافت شد

شَیْخٍ

وَا نَفْسَاهُ لَوْ قُبِلَ مِنِّی الْفِدَاءُ لَفَدَیْتُ بِاَهْلِ الدُّنْیَا، وَلکِنْ لَا یُقْبَلُ مِنْ شَیْخٍ وَ لَا فَتیً. (علویه، ص: ۱۲۹, س:۵)

شَیْخَ

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا شَیْخَ الْمُرْسَلِینَ. (مزار، ص: ۷۱, س:۱۳)

شَیْخُ

(لِعُرْوَةَ الْغِفَارِیِّ): شَکَرَ اللَّهُ لَکَ اَفْعَالَکَ یَا شَیْخُ. (حسینیه، ص: ۱۶۸, س:۳)