شفیتنی

اللَّهُمَّ اِنَّکَ خَلَقْتَنِی، وَ رَزَقْتَنِی وَ سَرَرْتَنِی وَ سَتَرْتَنِی، وَ بَیْنَ الْعِبَادِ بِلُطْفِکَ خَوَّلْتَنِی اِذَا هَوَیْتُ رَدَدْتَنِی، وَ اِذَا عَثَرْتُ اَقَلْتَنِی وَ اِذَا مَرِضْتُ شَفَیْتَنِی، وَ اِذَا دَعَوْتُکَ اَجَبْتَنِی. (علویه، ص: ۲۲۲, س:۲)

وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَی مَا شَفَیْتَنِی. (صادقیه، ص: ۴۸۴, س:۱)