شفی

یَا سَلْمَانُ، شَفَی اللَّهُ سُقْمَکَ، وَ غَفَرَ ذَنْبَکَ، وَ عَافَاکَ فِی دِینِکَ، وَ جِسْمِکَ اِلَی مُدَّةِ اَجَلِکَ. (نبویه، ص: ۳۶۳, س:۱۰)

فَدَعا (مُحَمَّد) اِلَی خَیْرِ سَبیلٍ، وَ شَفی مِنْ هِیامِ الْغَلیلِ، حَتَّی عَلَا الْحَقُّ وَ ظَهَرَ، وَ زَهَقَ الْباطِلُ وَ انْحَسَرَ. (سجادیه، ص: ۴۳۸, س:۷)