شفعه

ریشه: شفع (ش.ف.ع)
۲ مورد یافت شد

شَفِّعْهُ

اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ وَ اَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ، اللَّهُمَّ شَفِّعْهُ فِیَّ، وَ شَفِّعْنِی فِی نَفْسِی. (نبویه، ص: ۳۵۵, س:۱۳)

اللَّهُمَّ وَ اَعْطِ مُحَمَّداً (ص) ... مَعَ کُلِّ کَرَامَةٍ کَرَامَةً، وَ مَعَ کُلِّ خَیْرٍ خَیْراً، وَ مَعَ کُلِّ شَرَفٍ شَرَفاً، وَ شَفِّعْهُ فِی کُلِّ مَنْ یَشْفَعُ لَهُ مِنْ اُمَّتِهِ وَ غَیْرِهِمْ مِنَ الْاُمَمِ. (صادقیه، ص: ۳۶۹, س:۳)