شغله

ریشه: شغل (ش.غ.ل)
۲ مورد یافت شد

شُغْلَهُ

(الظّالم) وَ اَسْقِمْ جَسَدَهُ، وَ اَیْتِمْ وَلَدَهُ، وَ انْقُصْ اَجَلَهُ، وَ خَیِّبْ اَمَلَهُ، وَ اَدِلْ دَوْلَتَهُ، وَ اَطِلْ عَوْلَتَهُ، وَ اجْعَلْ شُغْلَهُ فِی بَدَنِهِ، وَ لَا تَفُکَّهُ مِنْ حُزْنِهِ. (کاظمیه، ص: ۱۲۶, س:۱۲)

وَ اجْعَلْ شُغْلَهُ (الظّالم) فِی بَدَنِهِ، وَ لَا تَفُکَّهُ مِنْ حُزْنِهِ. (هادویه، ص: ۱۹۴, س:۱۴)