شعره

ریشه: شعر (ش.ع.ر)
۱ مورد یافت شد

شَعْرِهِ

دُعَاءُ الْاَنْبِیَاءِ علیهم السّلام؛ وَ اللَّهُ تَعَالَی مِنْ فَوْقِکُمْ، یَمْنَعُکُمْ مِنْ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فِی نَفْسِهِ وَ وُلْدِهِ وَ اَهْلِهِ وَ شَعْرِهِ وَ بَشَرِهِ وَ مَا لَهُ وَ مَا عَلَیْهِ وَ مَا مَعَهُ وَ مَا تَحْتَهُ وَ مَا فَوْقَهُ. (نبویه، ص: ۶۸, س:۱۸)