شعثه

لَا تَحْظُرْ عَلَی فُلَانِ رِزْقَکَ وَ لَا تَکِلْهُ اِلَی خَلْقِکَ وَ لَا اِلَی نَفْسِهِ فَیَعْجَزَ عَنْهَا وَ یَضْعُفَ عَنِ الْقِیَامِ فِیمَا یُصْلِحُهُ وَ یُصْلِحُ مَا قَبْلَهُ بَلْ تَفَرَّدْ بِلَمِّ شَعْثِهِ وَ تَوَلَّی کِفَایَتَهُ وَ انْظُرْ اِلَیْهِ فِی جَمِیعِ اُمُورِهِ. (علویه، ص: ۲۱۸, س:۱۵)