اللَّهُمَّ اِنَّا نَسْاَلُکَ اَنْ تَاْذَنَ لِوَلِیِّکَ فِی قَتْلِ اَعْدَایِکَ حَتَّی لَا تَدَعَ ... لَا رُکْناً اِلَّا هَدَدْتَهُ وَ لَا حَدّاً اِلَّا فَلَلْتَهُ وَ لَا سِلَاحاً اِلَّا اَکْلَلْتَهُ وَ لَا رَایَةً اِلَّا نَکَّسْتَهَا وَ لَا شُجَاعاً اِلَّا قَتَلْتَهُ وَ لَا جَیْشاً اِلَّا خَذَلْتَهُ. (مهدویه، ص: ۳۲۴, س:۱۵)