شب

وَ اَطْفِ عَنّی نارَ مَنْ شَبَّ لی وَقُودَهُ. (سجادیه، ص: ۱۵۰, س:۷)

وَ اَطْفِیْ عَنّی نارَ مَنْ شَبَّ لی وَقُودَهُ. (سجادیه، ص: ۵۷۳, س:۱۰)

وَ اَطْفِیْ عَنّی نارَ مَنْ شَبَّ لی وَقُودَهُ. (سجادیه، ص: ۵۸۴, س:۱۴)

وَ اَطْفِیْ عَنّی نارَ مَنْ شَبَّ لی وَقُودَهُ. (رضویه، ص: ۶۴, س:۱۸)

اِلَهِی شُبْ حَلَاوَةَ مَا یَسْتَعْذِبُهُ لِسَانِی مِنَ النُّطْقِ فِی بَلَاغَتِهِ بِزَهَادَةِ مَا یَعْرِفُهُ قَلْبِی مِنَ النُّصْحِ فِی دَلَالَتِهِ. (علویه، ص: ۱۰۶, س:۸)