شاف

سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا اَنْجَاهُ، وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا اَبَرَّهُ. (نبویه، ص: ۱۱۲, س:۱۲)