سمانی

ریشه: سمو (س.م.و)
۲ مورد یافت شد

سَمَّانِی

مَنْ سَمَّانِی فِی مَجْمَعٍ مِنَ النَّاسِ بِاسْمِی، فَعَلَیْهِ لَعْنَةُ اللَّه. (مهدویه، ص: ۳۴۲, س:۴)

مَلْعُونٌ، مَلْعُونٌ، مَنْ سَمَّانِی فِی مَحْفِلٍ مِنَ النَّاس. (مهدویه، ص: ۳۴۲, س:۵)