سبله

وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ (محمّد) وَ تَوَفَّنَا عَلَی مِلَّتِهِ وَ اسْلُکْ بِنَا سُبُلَهُ وَ اسْتَعْمِلْنَا بِسُنَّتِهِ غَیْرَ خَزَایَا وَ لَا نَادِمِینَ وَ لَا شَاکِّینَ وَ لَا مُبَدِّلِینَ. (فاطمیه، ص: ۵۳, س:۴)

اللَّهُمَّ کَمَا سَدَدْتَ بِهِ (مُحَمَّدٍ) الْعَمَی، وَ فَتَحْتَ بِهِ الْهُدَی، فَاجْعَلْ مَنَاهِجَ سُبُلِهِ لَنَا سُنَناً، وَ حُجَجَ بُرْهَانِهِ لَنَا سَبَباً نَاْتَمُّ بِهِ اِلَی الْقُدُومِ عَلَیْکَ. (فاطمیه، ص: ۵۷, س:۱۸)