زمانه

ریشه: زمن (ز.م.ن)
۲ مورد یافت شد

زَمَانِهِ

وَ قَدْ اَشْرَفْتُ مِنْ قِبَلِ عَبْدِ اللَّهِ الْمَاْمُونِ عَلَی الْقَتْلِ مَتَی لَا اَقْبَلُ وِلَایَةَ عَهْدِهِ، وَ قَدْ اُکْرِهْتُ وَ اضْطُرِرْتُ کَمَا اضْطَرَّ یُوسُفُ وَ دَانِیَالُ، اِذْ قَبِلَ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا الْوِلَایَةَ مِنْ طَاغِیَةِ زَمَانِهِ. (رضویه، ص: ۷۰, س:۱۸)

(للحجّة) وَفَّقْتَهُ لِلْقِیَامِ بِمَا اَغْمَضَ فِیهِ اَهْلُ زَمَانِهِ مِنْ اَمْرِکَ. (عسکریه، ص: ۲۳۴, س:۳)