اَللّهُمَّ اِنّی اَتُوبُ اِلَیْکَ فی مَقامی هَذَا مِنْ کَبایِرِ ذُنُوبی وَ صَغایِرِها، وَ بَواطِنِ سَیِّیاتِی وَ ظَواهِرِها، وَ سَوَالِفِ زَلّاتی وَ حَوادِثِها، تَوْبَةَ مَنْ لَا یُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِیَةٍ، وَ لَا یُضْمِرُ اَنْ یَعُودَ فی خَطییَةٍ. (سجادیه، ص: ۱۵۳, س:۱۵)
اِذا ذَکَرْتُ اَیادیکَ الَّتی سَلَفَتْ مَعَ سُوءِ فِعْلی وَ زَلّاتی وَ مُجْتَرَمی. (سجادیه، ص: ۴۹۸, س:۵)