اَسْاَلُکَ بِحَقِّ تَزْکِیَةِ کُلِّ صَلَاةٍ زَکَّیْتَهَا، وَ بِحَقِّ مَنْ زَکَّیْتَهَا لَهُ، وَ بِحَقِّ مَنْ زَکَّیْتَهَا بِهِ، اَنْ تَجْعَلَ صَلَاتِی هَذِهِ زَاکِیَةً مُتَقَبَّلَةً بِتَقَبُّلِکَهَا وَ رَفْعِکَهَا وَ تَصْیِیرِکَ بِهَا دِینِی زَاکِیاً. (نبویه، ص: ۹۵, س:۱۱)