راحم

ریشه: رحم (ر.ح.م)
کلمات: رَاحِمٌ، رَاحِمٍ، رَاحِمَ، رَاحِمُ، رَاحِمِ
۵۰ مورد یافت شد

رَاحِمٌ

فَهَلْ اَنْتَ یَا مَوْلَایَ رَاحِمٌ مَنْ دَعَاکَ، فَاَجْتَهِدَ فِی الدُّعَاءِ؟ (علویه، ص: ۱۷۷, س:۱۶)

هَلْ اَنْتَ یا اِلَهی راحِمٌ مَنْ دَعاکَ فَاُبْلِغَ فِی الدُّعاءِ؟ (سجادیه، ص: ۱۰۰, س:۳)

فَلا ذایِدٌ عَنْ هَلَکَةٍ وَ لَا راحِمٌ یَنْظُرُ اِلَیْهِمْ (آلِ مُحَمَّدٍ) بِعَیْنِ الرَّحْمَةِ وَ لَا ذُو شَفاعَةٍ یَشْفَعُ لِذاتِ الْکَبَدِ الْحَرّی مِنَ الْمَسْغَبَةِ فَهُمْ اَهْلُ ضَرَعٍ وَ ضِیاعٍ وَ اُسَراءُ مَسْکَنَةٍ وَ خُلَفاءُ کَآبَةٍ وَ ذِلَّةٍ. (سجادیه، ص: ۱۴۰, س:۱)

رَاحِمٍ

یَا خَیْرَ عَاصِمٍ، وَ اَکْرَمَ رَاحِمٍ، وَ اَحْکَمَ حَاکِمٍ، وَ اَعْلَمَ عَالِمٍ. (نبویه، ص: ۴۶۱, س:۴)

فَاِنْ عَفَوْتَ فَخَیْرُ راحِمٍ، وَ اِنْ عَذَّبْتَ فَغَیْرُ ظالِمٍ. (سجادیه، ص: ۲۱۶, س:۱۵)

رَاحِمَ

دُعَاءُ یُوسُفَ (ع)؛ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ. (نبویه، ص: ۳۹, س:۱۸)

دُعَاءُ یُوسُفَ (ع)؛ یَا حَافِظَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ، یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (نبویه، ص: ۴۰, س:۹)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَعْقُوبَ. (نبویه، ص: ۹۹, س:۱۴)

یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ. (نبویه، ص: ۱۱۸, س:۱۹)

یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینَ. (نبویه، ص: ۱۱۹, س:۱۳)

یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ. (نبویه، ص: ۱۲۱, س:۸)

یَا رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ. (نبویه، ص: ۱۲۲, س:۷)

یَا رَاحِمَ مَنْ لَا رَاحِمَ لَهُ. (نبویه، ص: ۱۲۷, س:۱۴)

یَا رَاحِمَ مَنْ لَا رَاحِمَ لَهُ. (نبویه، ص: ۱۲۷, س:۱۴)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (نبویه، ص: ۱۳۱, س:۱۱)

یَا رَاحِمَ الْمُذْنِبِینَ. (نبویه، ص: ۲۱۷, س:۹)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (نبویه، ص: ۲۲۳, س:۳)

یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینَ. (نبویه، ص: ۲۸۷, س:۳)

یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ. (نبویه، ص: ۳۰۶, س:۱۳)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (نبویه، ص: ۳۰۷, س:۲)

یَا رَاحِمَ عَبْرَتِی. (نبویه، ص: ۳۶۹, س:۶)

یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ. (علویه، ص: ۲۰۷, س:۱۲)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (علویه، ص: ۲۰۸, س:۶)

یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ. (علویه، ص: ۴۷۲, س:۱۶)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (علویه، ص: ۴۷۳, س:۱)

یَا رَاحِمَ کُلِّ حَزِینٍ یَشْکُو بَثَّهُ وَ حُزْنَهُ اِلَیْهِ. (فاطمیه، ص: ۲۶, س:۱۷)

یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینَ. (فاطمیه، ص: ۲۸, س:۹)

یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینَ. (فاطمیه، ص: ۲۸, س:۱۱)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ، یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ. (فاطمیه، ص: ۲۹, س:۸)

یَا رَاحِمَ عَبْدِهِ یَعْقُوبَ. (فاطمیه، ص: ۳۱, س:۱۲)

یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ. (حسینیه، ص: ۱۱۸, س:۵)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (حسینیه، ص: ۱۱۸, س:۱۷)

یا راحِمَ الْعَبْدِ الضَّعیفِ. (سجادیه، ص: ۲۴۲, س:۶)

وَ یا راحِمَ الْمَساکینَ. (سجادیه، ص: ۳۰۲, س:۲)

وَ یا راحِمَ الْمَساکینَ. (سجادیه، ص: ۴۲۰, س:۵)

یا راحِمَ رَنَّةِ الْعَلیلِ. (سجادیه، ص: ۴۸۴, س:۱۴)

وَ یا راحِمَ الْمَساکینَ. (صادقیه، ص: ۱۸۳, س:۴)

وَ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ. (صادقیه، ص: ۴۸۰, س:۳)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (کاظمیه، ص: ۱۳۳, س:۵)

یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ. (عسکریه، ص: ۲۲۴, س:۱۰)

اللَّهُمَّ اِنِّی اَسْاَلُکَ یَا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ، وَ یَا کَاشِفَ الْکُرُبَاتِ. (مهدویه، ص: ۲۸۲, س:۱۷)

یَا رَاحِمَ عَبْرَةِ یَعْقُوبَ. (مهدویه، ص: ۲۹۰, س:۵)

رَاحِمُ

یَا دَایِمُ یَا رَاحِمُ. (نبویه، ص: ۱۲۲, س:۵)

یَا بَارِیُ یَا رَاحِمُ. (علویه، ص: ۲۳۰, س:۱۳)

، جَازِی کُلِّ صَانِعٍ وَ رَایِشُ کُلِّ قَانِعٍ، وَ رَاحِمُ کُلِّ ضَارِعٍ. (حسینیه، ص: ۱۲۹, س:۱۱)

وَ هُوَ لِلدَّعَوَاتِ سَامِعٌ، وَ لِلدَّرَجَاتِ رَافِعٌ وَ لِلْکُرُبَاتِ دَافِعٌ، وَ لِلْجَبابِرَةِ قَامِعٌ، وَ رَاحِمُ عَبْرَةِ کُلِّ ضَارِعٍ، وَ دَافِعُ صَرْعَةِ کُلِّ صَارِعٍ. (حسینیه، ص: ۱۲۹, س:۱۳)

فَاَنْتَ مُجیبُ مَنْ دَعا، وَ راحِمُ مَنْ لاذَ بِکَ وَ شَکَا. (سجادیه، ص: ۴۸۴, س:۱۶)

وَ اَنْتَ مَوْلَایَ سَامِعُ کُلِّ دَعْوَةٍ، وَ رَاحِمُ کُلِّ عَبْرَةٍ، وَ مُقِیلُ کُلِّ عَثْرَةٍ، سَامِعُ کُلِّ نَجْوَی، وَ مَوْضِعُ کُلِّ شَکْوَی. (عسکریه، ص: ۲۱۴, س:۲)

رَاحِمِ

فَاَسْاَلُکَ سُوَالَ مَنْ ... تَبَتَّلَ اِلَی مُقِیلِ عَثْرَتِهِ، وَ قَابِلِ تَوْبَتِهِ، وَ غَافِرِ حَوْبَتِهِ وَ رَاحِمِ عَبْرَتِهِ وَ کَاشِفِ کُرْبَتِهِ، وَ شَافِی عِلَّتِهِ، اَنْ تَرْحَمَ تَجَاوُرِی بِکَ، وَ تَضَرُّعِی اِلَیْکَ. (علویه، ص: ۲۲۸, س:۱۸)

اِلَی اللَّهِ الْمَلِکِ الدَّیَّانِ، الْمُتَحَنِّنِ الْمَنَّانِ، ذِی الْجَلَالِ وَ الْاِکْرَامِ وَ ذِی الْمِنَنِ الْعِظَامِ، وَ الْاَیَادِی الْجِسَامِ، وَ عَالِمِ الْخَفِیَّاتِ، وَ مُجِیبِ الدَّعَوَاتِ، وَ رَاحِمِ الْعَبَرَاتِ. (عسکریه، ص: ۲۱۳, س:۳)