ذابح

ریشه: ذبح (ذ.ب.ح)
۱ مورد یافت شد

ذَابِحٌ

وَ الشِّمْرُ جَالِسٌ عَلَی صَدْرِکَ، وَ مُولِغٌ سَیْفَهُ عَلَی نَحْرِکَ، قَابِضٌ عَلَی شَیْبَتِکَ بِیَدِهِ، ذَابِحٌ لَکَ بِمُهَنَّدِهِ، قَدْ سَکَنَتْ حَوَاسُّکَ، وَ خَفِیَتْ اَنْفَاسُکَ، وَ رُفِعَ عَلَی الْقَنَاة رَاْسُکَ. (مزار، ص: ۲۳۶, س:۱)