وَ آتِنِی یَا سَیِّدِی وَ عِیَالِی بِرِزْقٍ وَاسِعٍ تُغْنِینَا بِهِ عَنْ دُنَاةِ خَلْقِکَ، وَ لَا تَجْعَلْ لِاَحَدٍ مِنَ الْعِبَادِ فِیهِ مَنّاً غَیْرَکَ. (صادقیه، ص: ۶۷۴, س:۸)