داری

وَسِّعْ لِی فِی دَارِی. (نبویه، ص: ۵۰۴, س:۱۸)

اِلَی غَیْرِکَ فَلَا تَکِلْنِی، اِلَی مَنْ تَکِلُنِی؟ اِلَی الْقَرِیبِ یَقْطَعُنِی، اَمْ اِلَی الْبَعِیدِ یَتَجَهَّمُنِی، اَمْ اِلَی الْمُسْتَضْعِفِینَ لِی؟ وَ اَنْتَ رَبِّی وَ مَلِیکُ اَمْرِی، اَشْکُو اِلَیْکَ غُرْبَتِی وَ بُعْدَ دَارِی وَ هَوَانِی عَلَی مَنْ مَلَّکْتَهُ اَمْرِی. (حسینیه، ص: ۱۳۵, س:۱۶)

اَشْکُو اِلَیْکَ غُرْبَتی، وَ بُعْدَ داری و طُولَ اَمَلی، وَ اقْتِرابَ اَجَلی، وَ قِلَّةَ مَعْرِفَتی. (سجادیه، ص: ۵۷۲, س:۵)

اَشْکُو اِلَیْکَ غُرْبَتی، وَ بُعْدَ داری، و طُولَ اَمَلی، وَ اقْتِرابَ اَجَلی، وَ قِلَّةَ حیلَتی، فَنِعْمَ الْمُشْتَکَی اِلَیْهِ اَنْتَ رَبّی. (سجادیه، ص: ۵۸۳, س:۱۱)

یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ اِنِ اسْتَطَعْتُمْ اَنْ تَنْفُذُوا مِنْ اَقْطارِ السَّماواتِ وَ الْاَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ اِلَّا بِسُلْطان، لَا سُلْطَانَ لَکُمْ عَلَیَّ وَ لَا عَلَی دَارِی وَ لَا عَلَی اَهْلِی وَ لَا عَلَی وُلْدِی. (صادقیه، ص: ۳۱۵, س:۱۶)

اُجِیرُ نَفْسِی وَ مَالِی وَ وُلْدِی وَ اَهْلِی وَ دَارِی وَ کُلَّ مَا هُوَ مِنِّی، بِاللَّهِ الْوَاحِدِ الْاَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِی لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ. (صادقیه، ص: ۵۵۷, س:۱)

وَ اِنْ کُنْتَ لَمْ تَغْفِرْ لِی فَمِنَ الْآنَ فَاغْفِرْ لِی، قَبْلَ اَنْ تَنْاَی عَنْ بَیْتِکَ دَارِی. (صادقیه، ص: ۶۳۱, س:۲)

اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتِی وَ بُعْدَ دَارِی. (صادقیه، ص: ۶۶۷, س:۱)

وَ اِنْ لَمْ تَکُنِ اسْتَجَبْتَ لِی وَ غَفَرْتَ لِی وَ رَضِیتَ عَنِّی فَمِنَ الْآنِ فَاسْتَجِبْ لِی وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْضَ عَنِّی، قَبْلَ اَنْ تَنْاَی عَنِ ابْنِ نَبِیِّکَ دَارِی. (صادقیه، ص: ۶۷۴, س:۱۶)

اللَّهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتِی وَ بُعْدَ دَارِی وَ ارْحَمْ مَسِیرِی اِلَیْکَ وَ اِلَی ابْنِ حَبِیبِکَ. (مزار، ص: ۱۵۶, س:۹)