خیب

ریشه: خیب (خ.ی.ب)
۲ مورد یافت شد

خَیِّبْ

(الظّالم) وَ اَسْقِمْ جَسَدَهُ، وَ اَیْتِمْ وَلَدَهُ، وَ انْقُصْ اَجَلَهُ، وَ خَیِّبْ اَمَلَهُ، وَ اَدِلْ دَوْلَتَهُ، وَ اَطِلْ عَوْلَتَهُ، وَ اجْعَلْ شُغْلَهُ فِی بَدَنِهِ، وَ لَا تَفُکَّهُ مِنْ حُزْنِهِ. (کاظمیه، ص: ۱۲۶, س:۱۱)

وَ اسْقِمْ جَسَدَهُ (الظّالم) وَ اَیْتِمْ وُلْدَهُ، وَ انْقُصْ اَجَلَهُ، وَ خَیِّبْ اَمَلَهُ، وَ اَزِلْ دَوْلَتَهُ، وَ اَطِلْ عَوْلَتَهُ. (هادویه، ص: ۱۹۴, س:۱۴)